مقاومت به انسولین چیست؟

مقاومت به انسولین چیست و چه عوارضی دارد؟

مقاومت به انسولین چیست؟

مقاومت به انسولین یک اختلال متابولیک است که در آن سلول‌های بدن به انسولین پاسخ نمی‌دهند. انسولین هورمونی است که توسط پانکراس تولید شده و به تنظیم قند خون کمک می‌کند. هنگامی که سلول‌ها به انسولین پاسخ نمی‌دهند، قند خون وارد سلول‌ها نمی‌شود و در خون باقی می‌ماند. در‌واقع در حالت مقاومت به انسولین، مقدار انسولین تولید‌شده از پانکراس در بدن، طبیعی و حتی بیشتر از مقدار موردنیاز بوده اما مشکل در پاسخ سلول‌ها به انسولین تولید شده است. به بیانی دیگر، در دیابت نوع ۲، لوزالمعده انسولین را تولید می‌کند اما سلول‌های بدن نمی‌توانند استفاده‌ مناسبی از آن داشته باشند. در‌صورتی‌که مقاومت در برابر انسولین در مراحل ابتدایی درمان نشود، به دیابت نوع ۲ منجر می‌شود.

در شرایط مقاومت به انسولین ابتدا کارایی هورمون انسولین کاهش می‌یابد، سپس سلول‌های بتای پانکراس فعالیت خود را افزایش می‌دهند تا با ترشح بیشتر انسولین، سطح قند خون را در محدوده طبیعی نگه‌دارند. در این حالت هایپرانسولینمیا (افزایش سطح انسولین خون) اتفاق می‌افتد. اما با ادامه روند مقاومت به انسولین، سلول‌های بتای پانکراس دچار فرسودگی شده و به‌تدریج ترشح انسولین کاهش می‌یابد و به دنبال آن، سطح قند خون افزایش‌یافته و علائم دیابت بروز می‌کند؛ حتی در مواردی به مصرف قرص قند خون نیاز خواهیم داشت. قرص پیگمنتا یکی از قرص هایی است که میتواند به کنترل قند خون شما کمک نماید.

انسولین چیست؟

انسولین، هورمونی حیاتی است که به سلول‌های بدن کمک می‌کند گلوکز (قند خون) را جذب کنند و به انرژی تبدیل کنند. در شرایط طبیعی، وقتی سطح قند خون افزایش می‌یابد، لوزالمعده (پانکراس) انسولین ترشح می‌کند تا قند را کنترل کند. اما گاهی مقاومت به انسولین باعث می‌شود کنترل قند در بدن دچار مشکل شود. در ادامه علت، علائم، راه تشخیص، عوارض و راه‌های درمان مقاومت به انسولین را بررسی می‌کنیم.

انسولین، کلید ورود گلوکز به سلول‌ها

عملکرد انسولین را می‌توان به یک کلید تشبیه کرد که کمک می‌کند درب سلول‌های بدن برای ورود قند ساده (گلوکز) باز شود، قند بعد از ورود به داخل سلول تبدیل به انرژی شود و برای فعالیت‌های سلول مثل رشد، ترمیم و انجام وظایف خاص هر سلول استفاده شود. در شرایطی که سلول نیاز به انرژی بیشتر ندارد، قندهای اضافه برای استفاده‌های بعدی در سلول‌ها ذخیره می‌شود؛ به‌خصوص در سلول‌های ماهیچه‌ای، کبد و بافت چربی.

در بعضی افراد، سلول‌های بدن به پیام‌های انسولین برای مصرف یا ذخیره شدن قند خون، به‌اندازۀ کافی پاسخ نمی‌دهند و قند، در خون انباشته می‌شود. به این شرایط مقاومت به انسولین می‌گوییم. مقاومت به انسولین یک مشکل جدی سلامتی است که می‌تواند منجر به پیش‌دیابت و در مراحل پیشرفته منجر به دیابت نوع دو شود.

عوامل خطر برای مقاومت به انسولین

  • سن بالای ۴۵ سال
  • اضافه‌ وزن و چاقی (خصوصاً چاقی شکمی)
  • ژنتیک (مبتلا بودن یکی از اعضای خانواده به دیابت)
  • عدم فعالیت بدنی
  • برخی قومیت‌ ها و نژادها
  • مشکلات سلامتی مانند فشار خون بالا و کلسترول بالا در آزمایش خون
  • سابقه مبتلا بودن به دیابت بارداری
  • دارا بودن سابقه بیماری‌ های قلبی
  • مبتلا بودن به سندرم تخمدان پلی کیستیک

عوامل خطر مقاومت به انسولین شامل چه مواردی میشود؟

راهکارهای کاهش مقاومت به انسولین

  • ورزش: فعالیت فیزیکی ممکن است ساده‌ ترین راه برای بهبود حساسیت به انسولین باشد. اثربخشی آن تقریبا آنی است.
  • کاهش چربی دور شکم: باید هنگام ورزش، چربی‌ های دور شکمی و اعضای حیاتی بدن را هدف قرار دهید.
  • ترک سیگار: سیگار کشیدن می‌ تواند سبب مقاومت به انسولین گردد، بنابراین، ترک آن می‌ تواند کمک کننده باشد.
  • کاهش مصرف شکر: سعی کنید مصرف قند خود را، بخصوص قندی که از طریق نوشیدنی‌ های شیرین بدست می‌ آید، کاهش دهید.
  • خوب غذا بخورید: رژیم غذایی را مصرف کنید که کامل بوده و فاقد غذاهای فرآوری شده باشد. شامل آجیل و ماهی چرب.
  • اسیدهای چرب امگا 3: این چربی‌ ها ممکن است مقاومت به انسولین را کاهش دهد، همچنین سبب کاهش تریگلیسیرید خون را نیز کاهش دهد.
  • مکمل‌ها: بربرین ممکن است حساسیت به انشولین را کاهش داده و قند خون را نیز کاهش دهد. مکمل‌ های منیزیم نیز ممکن است کمک‌ کننده باشند.
  • خواب: برخی شواهد بیان می‌ کنند که خواب کم سبب مقاومت به انسولین می‌ شود، بنابراین، بهبود کیفیت خواب باید کمک‌ کننده باشد.
  • کاهش استرس: سعی کنید میزان استرس خود را در زمانی که به شدت تحت فشار هستید، کنترل کنید. مدیتیشن ممکن است در این مورد کمک کننده باشد.
  • روزه‌داری گاه و بی‌گاه: الگوی غذایی روزه داری ممکن است حساسیت به انسولین را بهبود بخشد.

مقاومت به انسولین ریسک چه بیماری هایی را افزایش میدهد؟

مقاومت به انسولین با بیماری قلبی که علت اصلی مرگ و میر در جهان می‌ باشد، ارتباط زیادی دارد. در واقع، افراد مبتلا به مقاومت انسولین یا سندرم متابولیک تا 93% از ریسک بالاتری از بیماری قلبی برخوردارند.
 سندرم پلی‌کیستیک تخمدان، بیماری آلزایمر، و سرطان نیز با مقاومت به انسولین مرتبط هستند.
خلاصه: مقاومت به انسولین با چندین بیماری مرتبط است شامل: بیماری قلبی، بیماری کبد چرب غیر الکلی، سندرم پلی‌کیستیک تخمدان، بیماری آلزایمر و سرطان.
مقاومت به انسولین ممکن است یکی از علل اصلی بسیاری (نه همه) از بیماری‌ های مزمن امروزی باشد.
 با این حال، می‌ توانید این بیماری را از طریق معیارهای ساده‌ ای در سبک زندگی، نظیر کاهش چربی، مصرف غذاهای سالم، و ورزش و مصرف مکمل و  پروبیوتیک بهبود بخشید.

مکمل های کمک کننده به کاهش مقاومت انسولین

مکمل هایی که باعث کاهش مقاومت به انسولین و پیشگیری از دیابت میشوند آنهایی هستند که یا بر متابولیسم گلوگز موثرند یا باعث لاغری می‌شوند.
چه مکمل هایی به کاهش مقاومت انسولین کمک میکنند؟

کروم و مقاومت به انسولین

کربوفایت حاوی عصاره لوبیا سفید و کروم پیکولینات است. کرومیوم یک ماده معدنی است که باعث اتصال آسان تر انسولین به گیرنده های موجود بر روی سطح سلول میشود. این موضوع باعث عملکرد بهتر انسولین و در نتیجه افزایش حساسیت نسبت به انسولین و کاهش مقاومت آن میشود.
تحقیقات نشان میدهد که کرومیوم حساسیت نسبت به انسولین را تقویت میکند.
بهترین منابع  غنی از کرومیوم:
  • سیر
  • پیاز
  • گوجه فرنگی
  • انگور
  • کلم بروکلی

 منیزیم و کاهش مقاومت اسولین

منیزیم در بیش از 300 واکنش شیمیایی که در بدن انسان رخ میدهد دخالت دارد و همچنین باعث بهبود عملکرد انسولین میشود. افرادی که از کمبود منیزیم رنج میبرند، احتمال مقاومت انسولین در آن ها بیشتر است.
بر اساس مطالعات انجام شده در مورد دیابت ، چاقی و متابولیسم ، منیزیم میتواند مقاومت انسولین را هم در افراد عادی و هم در افرادی که از دیابت نوع 2 رنج میبرند ، کاهش دهد.
بهترین منابع غذایی منیزیم عبارتند از:
  •  غذاهای حاوی سبوس
  • عدس
  • پنیر توفو
  • بادام درختی
  • بادام هندی و نخود لپه
همچنین در میزان نسبتا زیادی از غذاهای دریایی، قهوه و چای نیز موجود است.
کمبود منیزیم در بین افرادی که دارای رژیم غذایی سالم هستند ، رایج نیست ، اما استرس مزمن میتواند باعث افزایش نیاز بدن به این ماده شود.

مکمل های حاوی منیزیم

  1. Magniforte:این مکمل معمولاً حاوی منیزیم به فرم‌ های قابل جذب مانند منیزیم سیترات یا گلیسینات است و به کاهش خستگی، بهبود عملکرد عضلات و اعصاب، و تقویت سیستم ایمنی کمک میکند. برای افراد با کمبود منیزیم، ورزشکاران، و کسانی که استرس زیادی دارند مناسب است.
  2. Magniwell: حاوی منیزیم در ترکیب با سایر مواد معدنی یا ویتامین‌ها مانند ویتامین B6 و این ترکیب به بهبود خواب، کاهش گرفتگی عضلات، و افزایش سلامت عمومی کمک میکند و برای کسانی که مشکلات خواب یا گرفتگی عضلات دارند مناسب است.
  3. Citramag: حاوی منیزیم سیترات است که جذب بالایی در بدن دارد و به تنظیم عملکرد دستگاه گوارش، رفع یبوست، و تقویت سلامت قلب و عروق کمک میکند. بیشتر برای افرادی که مشکلات گوارشی دارند یا نیاز به منیزیم با جذب سریع دارند توصیه میشود.

آلفا لیپوئیک اسید

تنش اکسایشی شرایطی است که سلول ها توسط میزان بسیار زیاد اکسیژن تخریب میشوند و مقاومت انسولین در این تنش دخالت دارد.
مطالعات حیوانی نشان میدهد که آنتی اکسیدان آلفا لیپوئیک اسید میتواند تنش اکسایشی را کاهش و عملکرد انسولین را بهبود ببخشد.

بهترین منبع آلفا لیپوئیک اسید:

  • گوشت قرمز
  • سبزیجات سبز برگ نیز دارای این انتی اکسیدان هستند.
  • مکمل های آلفا لیپوئیک اسید

اسپیرولینا اثر انسولین را تقویت می کند

مطالعه ای که در سال 2013 منتشر شد، اثر ضد دیابتی اسپیرولینا را بر بیماران دیابتی بررسی کرد. محققان از عصاره های phycocyanin از اسپیرولینا، آنتی اکسیدانی که رنگ آبی قوی به اسپیرولینا میبخشد ، استفاده کردند. این مطالعه محققان را به این نتیجه رساند که فیکوسیانین موجود در اسپیرولینا باعث تحریک عملکرد انسولین بدن ، بهبود مقاومت به انسولین در بافت محیطی و تنظیم متابولیسم لیپیدی بیمار میشود. بنابراین از پتانسیل درمانی گسترده ای برای دیابت نوع ۲ برخوردار است.

پروبیوتیک ها و کاهش مقاومت انسولین

سین‌بیوتیک‌ها که ترکیبی از پروبیوتیک‌ ها و پری‌بیوتیک‌ ها هستند، در زمینه مدیریت دیابت نیز مورد توجه قرار گرفته‌ اند تا رشد و عملکرد میکروارگانیسم‌ های مفید موجود در دستگاه گوارش را افزایش دهند.
متا آنالیزها  نشان داد که مصرف بهترین مکمل های پروبیوتیک و سین بیوتیک با بهبود قابل توجهی در سطح قند خون ناشتا، انسولین سرم همراه است.
مقاوت به انسولین چیست روش ها و راهکارها و معرفی بهترین مکمل ها

مکمل های بیماران دیابتی

مکمل‌های بیماران دیابتی نقش مهمی در مدیریت سطح قند خون و بهبود عملکرد متابولیک دارند. برخی از این مکمل‌ها حاوی ویتامین‌ها، کروم و منیزیم هستند که در کنترل مقاومت به انسولین و بهبود وضعیت سلامت افراد مبتلا به دیابت موثرند. در ادامه به سه مکمل معرفی شده پرداخته می‌شود:

مکمل Diabetone

دیابتون یک مکمل مولتی‌ ویتامین است که حاوی ویتامین‌ های گروه B، ویتامین D، ویتامین C، و مواد معدنی مختلف از جمله منیزیم و کروم میباشد.

  • ویتامین‌های B و D به تنظیم سطح قند خون کمک میکنند و باعث بهبود عملکرد سیستم ایمنی میشوند.
  • کروم به افزایش حساسیت سلول‌ ها به انسولین کمک کرده و نقش مهمی در بهبود متابولیسم گلوکز دارد.
  • منیزیم میتواند حساسیت به انسولین را بهبود بخشد و از کاهش قند خون جلوگیری کند.

این مکمل معمولاً برای افرادی که به دیابت نوع 2 مبتلا هستند، به منظور تقویت سیستم ایمنی، کاهش سطح قند خون و حمایت از متابولیسم استفاده میشود.

مکمل Diafit

Diafit معمولاً شامل ترکیبی از ویتامین‌ ها (خصوصاً ویتامین‌ های گروه B)، منیزیم، کروم، و گاهی برخی از آنتی‌اکسیدان‌ ها و عصاره‌ های گیاهی است که به تنظیم سطح قند خون و افزایش حساسیت به انسولین کمک میکند.

  • کروم به بهبود عملکرد انسولین کمک کرده و جذب گلوکز را به داخل سلول‌ها تسهیل میکند.
  • مصرف منیزیم در افراد دیابتی میتواند به کنترل بهتر قند خون و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌ های قلبی و عروقی کمک کند.
  • ویتامین‌ های B نقش مهمی در تنظیم متابولیسم انرژی دارند و از آسیب به سلول‌ ها در اثر گلوکز بالا جلوگیری میکنند.

این مکمل برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 یا کسانی که در معرض خطر ابتلا به دیابت هستند، جهت بهبود عملکرد متابولیک و حمایت از سلامت عمومی توصیه میشود.

مکمل Diabesure

Diabesure ترکیبی از ویتامین‌ های ضروری، مواد معدنی مانند کروم و منیزیم، و گاهی سایر مواد گیاهی است که به کاهش سطح قند خون کمک میکند.

  • کروم به تنظیم بهتر سطح گلوکز کمک کرده و با بهبود عملکرد انسولین، اثرات منفی مقاومت به انسولین را کاهش میدهد.
  • منیزیم این ماده معدنی در کاهش مقاومت به انسولین و بهبود عملکرد آن در بدن موثر است.
  • ویتامین‌ های موجود در این مکمل، به خصوص ویتامین D و ویتامین C، به بهبود سطح انرژی و تقویت سیستم ایمنی کمک میکنند.

مناسب برای افرادی که به دیابت مبتلا هستند و به بهبود سطح قند خون و سلامت عمومی خود نیاز دارند.

درست است که بیشتر افراد مبتلا به دیابت از اضافه وزن رنج میبرند اما برخی افراد به دیابتی نیز دچار کاهش شدید وزن شده و نیاز به افزایش وزن خواهند داشت که ما در یک راهنما راه های افزایش وزن سالم برای افراد دیابتی را بیان کرده ایم برای مطالعه روی لینک کلیک کنید: مکمل چاقی برای افراد دیابتی

آیا چاقی شکمی با مقاومت به انسولین ارتباط دارد؟

بله، چاقی شکم معمولاً نشانه‌ ای از مقاومت به انسولین است؛ یعنی بدن به درستی به هورمون انسولین پاسخ نمی‌ دهد و این می‌ تواند زمینه‌ ساز بیماری‌ های متابولیک شود.

برای کاهش چربی شکمی چه باید کرد؟

بهترین راهکار، ترکیبی از ورزش منظم، کاهش مصرف شیرینی‌ ها و غذاهای فرآوری‌ شده است. همچنین، رژیم فستینگ سبک (مثلاً عدم مصرف غذا بین ساعت ۱۰ شب تا ۸ صبح) میتواند تأثیر زیادی داشته باشد.

استرس چه نقشی در چاقی شکمی دارد؟

استرس با افزایش ترشح هورمون کورتیزول، به ذخیره‌ سازی چربی در ناحیه شکم کمک میکند. بنابراین، مدیریت استرس بسیار مهم است.

چطور استرس را مدیریت کنیم تا از چاقی شکمی جلوگیری شود؟

با خواب کافی و باکیفیت، ورزش روزانه و انجام تنفس عمیق چند بار در روز می‌ توانید سطح استرس را کنترل کرده و از اثرات منفی آن بر بدن جلوگیری کنید.

آیا مکمل خاصی برای کاهش چربی شکمی پیشنهاد میشود؟

می‌ توانید یک دوره از مکمل Thermoslim استفاده کنید؛ البته زیر نظر پزشک یا متخصص تغذیه.

آیا رژیم غذایی خاصی برای کنترل قند خون و جلوگیری از چاقی شکم وجود دارد؟

بله، بهتر است شام را زودتر بخورید و در طول شب چیزی نخورید جز آب. اگر خوراکی شیرین مصرف میکنید، همراه آن مقداری گردو یا میوه بخورید تا جذب قند آهسته‌ تر شود و قند خون ناگهانی بالا نرود.

چه مقدار ورزش برای کاهش چربی شکم نیاز است؟

حداقل ۲۰ دقیقه ورزش در روز، تأثیر قابل توجهی در کاهش چربی شکمی و بهبود عملکرد متابولیسم دارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

در این مطلب میخوانید
برخی از محصولات